Reinkluzja zęba (reinclusio dentis) to proces stopniowego oddalania się zęba całkowicie lub częściowo wyrżniętego od płaszczyzny zgryzu, a w przypadkach zaawansowanych- zatapiania się go w głąb kości wyrostka zębodołowego. O zębie zagłębionym mówi się w przypadku zwiększenia odległości jego powierzchni okluzyjnej, o co najmniej 1mm od płaszczyzny zgryzu. Występowanie reinkluzji w polskiej populacji jest rzadkie, wynosi 0,07–1%. Najczęściej zagłębianiu ulegają trzonowe zęby mleczne w żuchwie. Celem pracy było przedstawienie przypadku 6-letniej pacjentki skierowanej na badanie metodą tomografii stożkowej (ang. cone beam computed tomography, CBCT), które zostało wykonane aparatem KODAK 9000 3D, o polu obrazowania wys. 37 mm, śr. 50 mm. Uwidoczniło ono reinkluzję drugiego prawego mlecznego zęba trzonowego w szczęce oraz trudny do zlokalizowania w badaniu dwuwymiarowym, znajdujący się podniebiennie zawiązek zęba 15. Kierując pacjentów na badania radiologiczne należy pamiętać o zasadzie ALARA (ang. as low as reasonably achievable). Oznacza to, że należy wykonać jak najbardziej przydatne diagnostycznie badanie, z jak najniższym narażeniem pacjenta na promieniowaniem rentgenowskie. Badanie CBCT, które może ograniczać się tylko do pożądanej okolicy, pozwala na dokładną ocenę sąsiednich struktur anatomicznych przy relatywnie niskiej dawce promieniowania.

Słowa kluczowe: ankyloza, tomografia stożkowa, uzębienie mleczne.