Wstęp. Trwałość połączenia pomiędzy zamkami ortodontycznymi a szkliwem jest niezbędna do przeprowadzenia skutecznego leczenia cieńkołukowym aparatem stałym. Współcześnie, oprócz rozpowszechnionych i dobrze zbadanych zamków metalowych, zamki ceramiczne zdobywają coraz większą popularność w praktyce lekarza ortodonty. Cel pracy. Celem pracy jest ocena siły wiązania zamków ortodontycznych ze szkliwem bydlęcym przy pomocy żywicy kompozytowej w zależności od materiału, z którego zostały wykonane za pomocą testu na ścinanie. Materiał i metody. W badaniu wykorzystano 60 bydlęcych siekaczy bez uszkodzeń szkliwa na powierzchni licowej, które losowo podzielono na trzy równe grupy. W grupie 1. do szkliwa bydlęcego przyklejono metalowe zamki Victory Series (3M Unitek). W grupie 2. użyto zamków Clarity (3M Unitek) wykonanych z polikrystalicznego tlenku glinu. W grupie 3. wykorzystano wytworzone z monokrystalicznego tlenku glinu zamki Radiance (American Orthodontics). Po 24 godzinach od momentu polimeryzacji kleju ortodontycznego Grengloo (Ormco) próbki poddano testowi na ścinanie. Wyniki. Największą siłę wiązania ze szkliwem bydlęcym za pomocą żywicy kompozytowej uzyskały ceramiczne zamki Clarity (średnia 10,65 MPa ± 5,2), następnie zamki Radiance (średnia 9,15 MPa ± 1,91) oraz zamki Victory Series (średnia 6,65 MPa ± 1,71). Wyniki analizy statystycznej wykazały istotnie wyższą siłę wiązania zamków Clarity w porównaniu z zamkami Radiance oraz zamkami Victory Series. Nie wykryto istotnych różnic pomiędzy zamkami Victory Series oraz zamkami Clarity.

Słowa kluczowe: wiązanie materiałów dentystycznych, wytrzymałość na ścinanie, zaczepy ortodontyczne, żywice kompozytowe, zęby bydlęce.