Zgłaszanie manuskryptów on-line »

Zgryz przewieszony – epidemiologia wady, przyczyny powstawania i metody leczenia

Kliknij autora aby wyszukać wszystkie publikowane przez niego artykuły:
Beata Rucińska-Grygiel



1/2014/XLII s. 93–98
Kliknij aby wrócić do spisu treści
93_1_42_2014.pdf
Cyfrowa wersja artykułu (plik PDF)

Fraza do cytowania: Rucińska-Grygiel B. Zgryz przewieszony – epidemiologia wady, przyczyny powstawania i metody leczenia. Dental Forum. 2014;XLII(1):93–98.

Praca przedstawia przegląd piśmiennictwa na temat epidemiologii, etiologii oraz metod leczenia zgryzu przewieszonego. Zgryz przewieszony rozpoznaje się, gdy w zwarciu powierzchnie żujące zębów bocznych mijają się, a powierzchnie podniebienne zębów górnych kontaktują się z powierzchniami policzkowymi zębów dolnych. Częstotliwość występowania zgryzu przewieszonego wynosi od 1,8% do 19%, w zależności od badanej populacji. Przyczyną wady jest dysproporcja szerokości podstaw szczęk oraz zmiany osiowego ustawienia zębów bocznych. Najczęściej wadzie towarzyszy wydłużenie zębów objętych zgryzem przewieszonym, dopoliczkowe nachylenie zębów górnych i dojęzykowe zębów dolnych. W leczeniu wykorzystuje się metody umożliwiające zrównoważenie szerokości podstaw kostnych i łuków zębowych, uzyskanie prawidłowego ustawienia osi zębów oraz intruzję zębów wydłużonych. Stosowane są aparaty ruchome mechaniczno-czynnościowe, łuki podniebienne i językowe, miniimplanty, sprężyna dragon helix, zmodyfikowana korona ortodontyczna, kortykotomia, osteodystrakcja, klasyczne metody chirurgiczne. Wybór metody leczenia zależy od zakresu i nasilenia wady, wieku i poziomu współpracy pacjenta, możliwych efektów ubocznych zastosowanej metody.

Słowa kluczowe: zgryz przewieszony, epidemiologia, etiologia, metody leczenia.





Copyright © 1989–2024 Dental Forum. Wszelkie prawa zastrzeżone.