Współczesny postęp medycyny oraz szeroko rozpowszechnione metody profilaktyki zdrowotnej sprawiły, że pacjenci w wieku podeszłym stanowią coraz większą grupę osób zgłaszających się do stomatologa. Wielu z nich, chcąc zachować jak najdłużej własne uzębienie, wymaga kompleksowej opieki stomatologicznej. W pracy przedstawiono wybrane przypadki kliniczne pacjentów w wieku podeszłym oraz zaproponowano metody postępowania zachowawczego dla lekarza stomatologa jako przygotowanie do rehabilitacji protetycznej układu stomatognatycznego. Pacjentów podzielono na kilka grup uwzględniając następujące przypadki kliniczne: 1) liczne i rozległe ubytki niepróchnicowego pochodzenia; 2) patologiczne starcie zębów połączone z zaburzeniami zwarcia; 3) patologiczne starcie zębów powikłane zmianami w tkankach okołowierzchołkowych; 4) ubytki niepróchnicowego pochodzenia oraz próchnica cementu korzeniowego współistniejące z uzupełnieniami protetycznymi stałymi. Po przeanalizowaniu przedstawionych przypadków klinicznych można stwierdzić, że pacjenci w wieku podeszłym ze względu na kompleksowe zmiany w układzie stomatognatycznym stanowią wyzwanie dla stomatologa, a przygotowanie planu leczenia musi być uzależnione nie tylko od wskazań klinicznych, lecz także od stanu zdrowia i możliwości finansowych pacjenta.

Słowa kluczowe: gerostomatologia, zdrowie jamy ustnej, opieka stomatologiczna.