Wstęp. Rehabilitacja protetyczna pacjentów bezzębnych ma niekwestionowany wpływ na poczucie jakości życia związanej ze zdrowiem jamy ustnej (OHRQoL). W pracy tej przeanalizowano, w których dokładnie aspektach OHQRoL najtrudniej osiągnąć poprawę po okresie adaptacji do nowych protez całkowitych. Materiał i metody. Badanie pacjentów zostało przeprowadzone w Klinice Gerostomatologii Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu w latach 2012–2013. W badaniu wzięło udział 76 bezzębnych osób powyżej 60 roku życia, z których na wizytę kontrolną po 3 miesiącach zgłosiło się 66. Zbadano poczucie jakości życia związanej ze zdrowiem jamy ustnej przy użyciu kwestionariusza General Oral Health Assessment Index przed wykonaniem uzupełnień protetycznych i po 3‑miesięcznym okresie adaptacji. Wyniki. W ocenie jakości życia związanej ze zdrowiem jamy ustnej przed leczeniem protetycznym najniższą punktację pacjenci uzyskali w zakresie odczuwania problemów z żuciem pokarmów (Q2), zaniepokojenia stanem własnego uzębienia (Q9) i odczuwania dyskomfortu w czasie jedzenia (Q5). Po trzymiesięcznym okresie adaptacji najwyższy wzrost procentowy odnotowano w zakresie zadowolenia z wyglądu uzębienia (Q7), natomiast nadal ponad 10% pacjentów odczuwało negatywny wpływ problemów ze spożywaniem pokarmów na życie codzienne (Q1, Q2, Q5). Wnioski. Leczenie protetyczne pacjentów bezzębnych z zastosowaniem konwencjonalnych protez całkowitych znacząco poprawia poczucie jakości życia związanej ze zdrowiem jamy ustnej. Negatywny wpływ problemów z żuciem wpływających na dyskomfort jest obserwowany u ponad 10% badanych.

Słowa kluczowe: jakość życia związana ze zdrowiem jamy ustnej, pacjenci w wieku podeszłym, leczenie protetyczne, bezzębie.