Dysplazja ektodermalna jest terminem, który określa dużą i różnorodną grupę dziedzicznych zaburzeń związanych z defektem rozwojowym struktur pochodzenia ektodermalnego. Zespołowi często towarzyszy hipodoncja, oligodoncja, a w skrajnych przypadkach nawet anodoncja. Przedstawienie przypadku klinicznego i leczenia 5-letniego chłopca z rodzinnie występującą hydrotyczną postacią dysplazji ektodermalnej. Przeprowadzono pierwszy etap leczenia protetycznego u młodocianego pacjenta. Wykonano protezy dziecięce ze śrubami Fishera dla szczęki i żuchwy. Wczesna rehabilitacja protetyczna dzieci z dysplazją ektodermalną jest złożonym i wymagającym indywidualnego podejścia problemem. Niezmiernie istotne jest właściwe rozpoznanie i szybkie rozpoczęcie kompleksowego leczenia stomatologicznego. Leczenie protetyczne powinno być prowadzone etapowo i właściwie dobrane do wieku rozwojowego pacjenta.

Słowa kluczowe: dysplazja ektodermalna, hipodoncja, anodoncja, wczesne leczenie protetyczne.