Próchnica zębów jest chorobą przewlekłą i występuje u ponad 80% dorosłej populacji na świecie. Zaobserwowano występowanie charakterystycznej flory bakteryjnej w poszczególnych stadiach rozwoju zmiany próchnicowej. Najważniejszymi bakteriami w procesie próchnicowym są S. mutans, S. sobrinus i Lactobacillaceae. Konsekwencją braku leczenia próchnicy może być pierwotne zakażenie kanału oraz zapalenie tkanek okołowierzchołkowych. W pierwotnie zakażonym kanale korzeniowym 90% mikroflory stanowią bakterie beztlenowe. Zdecydowanie najczęstszą przyczyną niepowodzeń pierwotnego leczenia endodontycznego jest zakażenie wewnątrzkanałowe oraz przeciek koronowy. System kanałowy podczas wtórnego zakażenia jest zasiedlany przez bakterie względnie beztlenowe Gram‑dodatnie. Patogenem o największym znaczeniu klinicznym jest E. faecalis, który może stanowić ponad 70% bakterii znajdujących się w kanale. W pracy opisano szczegółowo drobnoustroje S. mutans i E. faecalis, z uwzględnieniem ich roli w procesie próchnicowym i chorobach tkanek okołowierzchołkowych, systematyki, budowy, antybiotykooporności, antybiotykowrażliwości oraz metabolizmu.

Słowa kluczowe: próchnica zębów, S. mutans, E. faecalis.