Wprowadzenie. Bifosfoniany należą do popularnych leków, mających zastosowanie jako uzupełniająca grupa w terapii chorób kości. Ze względu na brak ujednoliconego sposobu postępowania z chorymi podjęto próbę leczenia na podstawie doświadczeń własnych. Cel. Celem pracy była ocena przebiegu procesu gojenia u pacjentów poddanych terapii bifosfonianami. Materiał i metody. Dwóch chorych przyjęto i leczono ambulatoryjnie. Chory A.G. leczony przy wykorzystaniu ozonoterapii, chory J.P. leczony chirurgicznie (oczyszczenie rany, mobilizacja brzegów dziąsła i szycie szczelne). Wyniki. W obu przypadkach otrzymano satysfakcjonujące efekty terapeutyczne. Przedstawione wyniki wskazują na potrzebę połączenia metod zabiegowych z prawidłową opieką pozabiegową. Wnioski. 1) Sposób postępowania z chorym w trakcie terapii lekami z grupy bifosfonianów powinien uwzględniać stan miejscowy. 2) W trakcie przygotowywania chorego należy uwzględnić zasadę proporcjonalności, samą procedurę medyczną oraz możliwy do uzyskania efekt terapeutyczny. 3) Ze względu na brak ujednoliconego postępowania terapeutycznego należy brać pod uwagę wiele innych czynników mogących mieć wpływ na wynik leczenia, gdzie kluczowym wydaje się być zespołowe przygotowanie i prowadzenie chorego.

Słowa kluczowe: bifosfoniany, martwica kości szczęk, leczenie martwicy kości.