Pośród zwiększającej się w ostatnich dziesięcioleciach liczby chorych z dysfunkcjami stawów skroniowo-żuchwowych specjalną grupę stanowią chorzy z rozpoznaniem ankylozy. Ankyloza jest rzadką i ciężką chorobą o wielokierunkowych zaburzeniach anatomicznych i czynnościowych. Celem pracy jest przedstawienie charakterystyki obrazów klinicznych oraz usystematyzowanie niektórych problemów w protokołach leczniczych pacjentów z ankylozą stawów skroniowo-żuchwowych na podstawie piśmiennictwa oraz doświadczeń, obserwacji i przemyśleń własnych. Po krótkim wstępie analizie poddano czynniki etiopatogenne, ich charakter i czas występowania, przedstawiono charakterystykę obrazu klinicznego ankylozy, tryby i efekty postępowania leczniczego oraz podkreślono znaczenie profilaktyki reankylozy. W podsumowaniu wskazano na interdyscyplinarny profil protokołu leczniczego, wymagania zastosowania nowoczesnych metod diagnostycznych, specjalistycznego leczenia chirurgicznego i procedur fizjoterapeutycznych.

Słowa kluczowe: stawy skroniowo-żuchwowe, ankyloza, charakterystyka, klasyfikacje.