Rozszczep podniebienia to najczęstsza wada rozwojowa twarzowej części czaszki, która w istotny sposób wpływa na zaburzenia morfologii i funkcji układu stomatognatycznego. W zależności od objętych struktur, wada ta może mieć różny stopień nasilenia i obraz kliniczny. Do powstania wady dochodzi już w okresie wczesnej embriogenezy, podczas tworzenia się poszczególnych struktur twarzowej części czaszki, a konsekwencje jej wystąpienia, większości pacjentów, towarzyszą przez całe życie. Nie ulega wątpliwości fakt, iż osoby, u których stwierdzono rozszczep, powinny zostać objęte szczególną opieką lekarską, która uwzględniałaby ich wielospecjalistyczne potrzeby lecznicze. Celem niniejszej pracy jest usystematyzowanie i przedstawienie aktualnej wiedzy na temat zmian w budowie twarzowej części czaszki oraz ich implikacji klinicznych u pacjentów z rozszczepem podniebienia na podstawie dostępnej literatury oraz doświadczeń własnych.

Słowa kluczowe: rozszczep podniebienia, morfologia twarzowej części czaszki, cefalometria.