Identyfikacja otworu bródkowego oraz pęczka naczyniowo‑nerwowego tętnicy bródkowej ma zasadnicze znaczenie w diagnostyce przedzabiegowej, poprzedzającej leczenie implantoprotetyczne. Celem pracy jest dokonanie analizy metod lokalizacji otworu bródkowego. Jej wyniki wskazują na możliwe warianty i anomalie w położeniu, jak również w przebiegu nerwu bródkowego. Najbardziej wiarygodną metodą lokalizacji wydaje się być obrazowanie trójwymiarowe z wykorzystaniem stożkowej tomografii komputerowej CBCT, tym niemniej i w tym przypadku notuje się pewien odsetek fałszywie pozytywnych, jak i fałszywie negatywnych wyników.

Słowa kluczowe: otwór bródkowy, tętnica bródkowa, stożkowa tomografia komputerowa, leczenie implantoprotetyczne.