Rudolf Willi Sarrazin (lekarz medycyny, stomatolog, profesor), syn Eryka – lekarza weterynarii, i Józefy z d. Jaskułów, urodził się 15 lutego 1906 w Grodzisku w Wielkopolsce. Po ukończeniu w 1926 roku Gimnazjum Amosa Komeńskiego w Lesznie studiował medycynę na Uniwersytecie Poznańskim, gdzie uzyskał dyplom lekarski w 1933 roku. W okresie studiów w latach 1930–33 specjalizował się w Poliklinice Stomatologicznej u prof. Józefa Jarząba i do końca tego roku był młodszym asystentem w tejże jednostce. Równocześnie zaangażował się w prywatną praktykę dentystyczną oraz współpracował z klinikami okulistyczną i laryngologiczną. W 1936 roku doktoryzował się na Wydziale Lekarskim UP na podstawie rozprawy: „Przypadek pozaszkieletowego kostnienia w następstwie urazu uda”, której promotorem był prof. Antoni Jurasz (poświęcona mu tablica pamiątkowa została niedawno odsłonięta w Szpitalu Przemienienia Pańskiego w Poznaniu). Rudolf Sarrazin w 1939 roku zapisał się do Polskiego Związku Zachodniego, a w okresie wojny był aktywny w Komitecie Samopomocy Tajnego Uniwersytetu Ziem Zachodnich.

Słowa kluczowe: .