Złamanie narzędzia stanowi jedno z istotnych powikłań w leczeniu endodontycznym, a usunięcie złamanego fragmentu zwykle nastręcza trudności i wymaga czasu oraz specjalistycznego instrumentarium. Mimo że do powikłania tego nie dochodzi często, wiąże się ono z większym ryzykiem niepowodzenia i gorszym rokowaniem, szczególnie w przypadkach zębów, przy których obserwuje się przewlekły stan zapalny w tkankach przyzębia okołowierzchołkowego. Sama obecność złamanego narzędzia nie świadczy bezwzględnie o niepowodzeniu leczenia, jednak, jeśli pęknięty fragment uniemożliwia chemomechaniczne opracowanie systemu kanałowego w odpowiedni sposób, cel terapii może nie zostać osiągnięty. W piśmiennictwie opisano różne sposoby usuwania złamanych instrumentów, za pomocą m. in. końcówek ultradźwiękowych, laserowych czy z zastosowaniem igieł. Jeśli żadna z metod nie powiedzie się, lekarz wykonujący zabieg może wykonać zabieg chirurgiczny (resekcję wierzchołka korzenia, radektomię) lub podjąć decyzję o obserwacji i okresowej kontroli. W pracy opisano dwa przypadki, w których wykorzystano różne metody usuwania złamanych narzędzi, oraz przegląd piśmiennictwa dotyczący tego powikłania.

Słowa kluczowe: endodoncja, opracowanie kanału korzeniowego — powikłania, narzędzia stomatologiczne.