Zgłaszanie manuskryptów on-line »

Ocena gęstości optycznej materiałów służących do wypełniania kanałów z szerokim otworem wierzchołkowym

Kliknij autora aby wyszukać wszystkie publikowane przez niego artykuły:
Joanna Możyńska, Kinga Kaczor, Marcin Metlerski, Alicja Nowicka



1/2015/XLIII s. 23–28
Kliknij aby wrócić do spisu treści
23_1_43_2015.pdf
Cyfrowa wersja artykułu (plik PDF)

Fraza do cytowania: Możyńska J., Kaczor K., Metlerski M., Nowicka A. Ocena gęstości optycznej materiałów służących do wypełniania kanałów z szerokim otworem wierzchołkowym. Dental Forum. 2015;XLIII(1):23–28.

Wstęp. Wyzwaniem dla lekarza stomatologa jest uzyskanie optymalnego uszczelnienia wierzchołkowego, które decyduje o powodzeniu przeprowadzonego leczenia. Duże znaczenie ma wybór odpowiedniego materiału, którego właściwości fizyko-chemiczne pozwalają uwidocznić jakość wypełnienia na zdjęciu rentgenowskim. Im większa gęstość optyczna materiału, tym lepszy kontrast, a tym samym możliwość prawidłowej oceny wypełnienia. Cel. Celem pracy była ocena pochłaniania promieniowania rentgenowskiego przez materiały stosowane w endodoncji do wypełniania kanałów z szerokim otworem wierzchołkowym. Materiał i metody. Do badania użyto trzech materiałów: MTA+ (Cerkamed), Biodentine (Septodont) i gutaperkę z uszczelniaczem AH Plus oraz 27 jednokanałowych korzeni zębów ludzkich. Kanały zostały opracowane metodą tradycyjną pilnikami K do rozmiaru 40 wg ISO. Następnie wprowadzono wiertła Gates-Glidden rozmiar 2 na pełną długość roboczą w celu poszerzenia wierzchołka korzenia. Każdym z trzech badanych materiałów wypełniono 9 kanałów i wykonano zdjęcia RVG z użyciem aparatu rentgenowskiego X-Mind DC (Satelec). Zdjęcia rejestrowano, skanowano i analizowano z użyciem radiografii cyfrowej Digora. Oceny gęstości optycznej obrazu dokonano w oparciu o zmianę barwy analizowanych struktur, przedstawionych w 256 odcieniach szarości. Dla porównania wykonano także zdjęcia tych samych korzeni zębów z płytą szklaną imitującą tkanki policzka wraz z fragmentem kości. Wyniki. Preparat Biodentine charakteryzował się najmniejszymi wartościami gęstości optycznej i w odniesieniu do zębiny był jednocześnie najmniej kontrastującym materiałem na zdjęciach RVG. Najbardziej widoczna w obrazie rentgenowskim była gutaperka z pastą AH Plus. Pomimo nieznacznie wyższych wartości gęstości optycznej preparatu MTA+ w porównaniu do Biodentine, obydwa materiały były słabo kontrastującymi i widocznymi na zdjęciach RVG. Obecność płytki imitującej policzek wraz z fragmentem kości zmniejszała gęstość optyczną tych materiałów. Wnioski. Materiały MTA+ i Biodentine charakteryzują się mniejszą gęstością optyczną niż gutaperka z pastą AH Plus.

Słowa kluczowe: MTA+, Biodentine, gęstość optyczna, zdjęcia RVG.





Copyright © 1989–2024 Dental Forum. Wszelkie prawa zastrzeżone.