Wstęp. Smak jest złożoną wartością sensoryczną i zarazem rezultatem pewnych czynności. Zmysł ten dostarcza wrażeń smakowych. Odpowiedzialne za tę funkcje są receptory języka i podniebienia. Dieta, zmiany chorobowe w jamie ustnej, a także użytkowanie protez całkowitych nie pozostają obojętne dla czucia smaku. Proteza całkowita po wprowadzeniu do jamy ust­nej odbudowuje utraconą czynność żucia, poprawia wymowę i przywraca wygląd estetyczny. Płyta górnej protezy musi obejmo­wać wyrostek zębodołowy i guzy szczęki oraz pod­niebienie twarde, a więc rozległe podłoże. Cel. Porównanie odczuwania smaków u pacjentów użytkujących protezy całkowite, stosujących regularnie i niestosujących kremy adhezyjne. Materiał i metody. Osoby biorące udział w badaniu zgłaszały się do Poradni Protetyki Stomatologicznej w Bytomiu. Przeprowadzono szczegółowy wywiad i badanie stomatologiczne. Doświadczenie oparto na autorskiej metodzie polegającej na płukaniu przez pacjenta jamy ustnej kolejnymi, rosnącymi stężeniami roztworów odpowiadającymi smakom: słodkiemu, słonemu, kwaśnemu i gorzkiemu. Kolejne próby przeprowadzane były w następujących sytuacjach: bez protez, z protezą oraz z protezą z zastosowaniem środka adhezyjnego. Wyniki i wnioski. W badaniu stwierdzono szerokie zróżnicowanie wyników odczuwania smaków przez pacjentów bez protezy, z protezą i ze środkiem adhezyjnym. Pacjenci różnie reagowali na poszczególne stężenia oraz smaki. Interpretacja wyników została przeprowadzona w zależności od stosowania górnej płyty protezy i środków adhezyjnych. Użytkowanie uzupełnień protetycznych i środków adhezyjnych pozwala na odbudowę utraconych tkanek, polepszenie retencji i utrzymania protezy w jamie ustnej, natomiast nie są obojętne dla odczuwania smaków przez użytkowników.

Słowa kluczowe: smak, zaburzenia smaku, protezy całkowite, środki adhezyjne.